حكمت و فلسفه نماز(2)

انسان داراي غرائز منفي و مثبتي است كه اگر غرائز منفي او بر اثر تعليمات الهي كنترل نگردد, به گمراهي كشيده خواهد شد و يكي از آن غرائز منفي خصلت زشت حرص و آز و خصلت زشت بي تابي در برابر حوادث تلخ است بنابراين براي تعديل اين دو خصلت و جلوگيري از طغيان آن نياز به تربيت الهي دارد و خداوند قادر و متعال ارتباط برقرار مي كند, در پرتو اين ارتباط, به وثوق و اطميناني نسبت به آن يگانه بي همتا مي رسد و نسبت به رزق فقط خدا را مي بيند و مال و دارايي خود را از او مي داند و با روحيه توكل و تسليم, از آز و حرص دور مي شود و در مقابل آن چه از خدا به او مي رسد, خود را بنده خدا مي داند و بي طاقتي نخواهد كرد.
استقامت و بردباري. نماز انسان را با پناه گاهي مطمئن و ياري مهربان آشنا مي كند كه در مقابله با سختي ها و مشكلات زندگي به او اتكاء مي كند و در برابر آنها ذليل و خوار نمي گردد, بر همين اساس, خداوند متعال دو مورد در قرآن مي فرمايد: از خصلت صبر و نماز كمك بجوييد,[1]و اين امر در روان شناسي هم به اثبات رسيده است كه با آرامش و اطمينان روحي كه از گذر ايمان و اعتقاد حاصل مي شود, انسان مي تواند امواج سهمگين مشكلات را در هم بشكند.
نظم و انضباط. انجام نماز در اوقات معين و مخصوص, آداب نماز در مورد نيت و قيام و ركوع و سجود و جاي گرفتن هر موضوعي در محل خودش, علاوه بر آثار مفيدي كه در روح انسان مي گذارد موجب نظم و انظباط در زندگي خواهد شدع همان طور كه در زندگي بزرگان ما اين امر به وضوح مشهود بود و با توجه به اين كه يكي از عوامل پيشرفت و بسيار مهم در تكامل, نظم و انضباط است و مسائل تربيتي در پرتو نظم و انضباط است كه به نتيجه مي رسد, جايگاه نماز در تكامل انسان بهتر معلوم مي شود.

پی نوشت:

[1] . سوره بقره, آيات 45 و 153.